ATRABILIÁR, -Ă adj. (Liv.) Coleric, iritabil; irascibil. [Pron. -li-ar. / < it. atrabiliare, cf. fr. atrabilaire]. (Sursa: DN )
atrabiliár adj. m., pl. atrabiliári; f. sg. atrabiliáră, pl. atrabiliáre (Sursa: Ortografic )
atrabiliar adjectiv | masculin | feminin |
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat |
nominativ-acuzativ | singular | atrabiliar | atrabiliarul | atrabiliară | atrabiliara |
plural | atrabiliari | atrabiliarii | atrabiliare | atrabiliarele |
genitiv-dativ | singular | atrabiliar | atrabiliarului | atrabiliare | atrabiliarei |
plural | atrabiliari | atrabiliarilor | atrabiliare | atrabiliarelor |
vocativ | singular | atrabiliarule | atrabiliaro |
plural | atrabiliarilor | atrabiliarelor |