Wim Klein (1912-1986) was de laatste mens ooit die sneller kon rekenen dan een computer. Hij werkte bijna twintig jaar als wetenschappelijk hoofdrekenaar bij het internationaal natuurkundig laboratorium CERN in Genève. Totdat hij overbodig werd vanwege de steeds sneller wordende elektronische rekenaars, en hij de geschiedenis inging als ‘de laatste menselijke computer’. Maar ook stond hij bekend als een Joodse Amsterdammer die tijdens de Tweede Wereldoorlog ternauwernood aan de razzia’s ontkwam, als wereldkampioen worteltrekken, internationaal gevierd variétéartiest, vloekbek, kettingroker, alcoholist, grootgebruiker van schandknapen en een geliefd onderzoeksobject voor hersenwetenschappers. Totdat hij op 1 augustus 1986 in het politiearchief van Amsterdam belandde: als een cold case. Genoeg materiaal voor een bijzondere voorstelling met muziek van Jeroen Doomernik (trompet), Hans Sparla (trombone, accordeon), Edward Capel (alt- en sopraansax, altklarinet), Bart van Dongen (keyboard, synthesizer) Jacq Palinckx (elektrische gitaar) en Thomas Jaspers (drums).