CONJUGACIÓN DEL VERBO ACUARTAR
MODO INDICATIVO
TIEMPOS SIMPLES
Presente
yo acuarto
tú acuartas / acuartás
él acuarta
nos. acuartamos
vos. acuartáis / acuartan
ellos acuartan
Pretérito imperfecto
yo acuartaba
tú acuartabas
él acuartaba
nos. acuartábamos
vos. acuartabais / acuartaban
ellos acuartaban
Pret. perfecto simple
yo acuarté
tú acuartaste
él acuartó
nos. acuartamos
vos. acuartasteis / acuartaron
ellos acuartaron
Futuro simple
yo acuartaré
tú acuartarás
él acuartará
nos. acuartaremos
vos. acuartaréis / acuartarán
ellos acuartarán
Condicional simple
yo acuartaría
tú acuartarías
él acuartaría
nos. acuartaríamos
vos. acuartaríais / acuartarían
ellos acuartarían
TIEMPOS COMPUESTOS
Pret. Perf. Compuesto
yo he acuartado
tú has acuartado
él ha acuartado
nos. hemos acuartado
vos. habéis acuartado
ellos han acuartado
Pret. Pluscuamperfecto
yo había acuartado
tú habías acuartado
él había acuartado
nos. habíamos acuartado
vos. habíais acuartado
ellos habían acuartado
Pretérito Anterior
yo hube acuartado
tú hubiste acuartado
él hubo acuartado
nos. hubimos acuartado
vos. hubisteis acuartado
ellos hubieron acuartado
Futuro perfecto
yo habré acuartado
tú habrás acuartado
él habrá acuartado
nos. habremos acuartado
vos. habréis acuartado
ellos habrán acuartado
Condicional Perfecto
yo habría acuartado
tú habrías acuartado
él habría acuartado
nos. habríamos acuartado
vos. habríais acuartado
ellos habrían acuartado
El
modo indicativo es el modo verbal que enuncia como real lo expresado por el verbo.
MODO SUBJUNTIVO
TIEMPOS SIMPLES
Presente
yo acuarte
tú acuartes
él acuarte
nos. acuartemos
vos. acuartéis / acuarten
ellos acuarten
Pretérito imperfecto
yo acuartara o acuartase
tú acuartaras o acuartases
él acuartara o acuartase
nos. acuartáramos o acuartásemos
vos. acuartarais o acuartaseis / acuartaran o acuartasen
ellos acuartaran o acuartasen
Futuro simple
yo acuartare
tú acuartares
él acuartare
nos. acuartáremos
vos. acuartareis / acuartaren
ellos acuartaren
TIEMPOS COMPUESTOS
Pret. Perf. Compuesto
yo hube acuartado
tú hubiste acuartado
él hubo acuartado
nos. hubimos acuartado
vos. hubisteis acuartado
ellos hubieron acuartado
Futuro Perfecto
yo habré acuartado
tú habrás acuartado
él habrá acuartado
nos. habremos acuartado
vos. habréis acuartado
ellos habrán acuartado
Condicional perfecto
yo habría acuartado
tú habrías acuartado
él habría acuartado
nos. habríamos acuartado
vos. habríais acuartado
ellos habrían acuartado
El
modo subjuntivo se caracteriza por presentar una acción como posible o hipotética.
MODO IMPERATIVO
Imperativo
acuarta (tú) / acuartá (vos)
acuartad (vosotros) / acuarten (ustedes)
El
modo imperativo es el modo gramatical empleado para expresar mandatos, órdenes o solicitudes taxativas.
FORMAS NO PERSONALES
Las
formas no personales del verbo carecen de persona y número.
El
infinitivo muestra la acción fuera de toda perspectiva temporal. El
gerundio muestra la acción durante su transcurso. El
participio muestra la acción tras su terminación.
PALABRAS RELACIONADAS CON «ACUARTAR»
acuartar
encuartar
palabras
cosas
libardón
léxico
cestería
popular
rabera
cuarta
pareja
engancha
ayuda
cuestas
abajo
zaga
otras
zonas
acevedo
alcalde
río
lamano
ebeling
quot
acuartiar
conocido
vlgón
yunta
nbsp
cultures
carga
pesada
añadise
otra
pareya
gabita
delantre
agabitar
aidar
tirar
cadena
correa
xugu
llámase
tirante
pozón
carru
provistu
palu
normes
ortográfiques
acostaciar
unviar
acostinar
falar
acostumar
acotar
atopar
acoxar
antroxar
acoyer
coyer
actuar
ruar
suañar
acubixar
baxar
acudir
apurrir
acuriosar
10 LIBROS DEL ESPAÑOL RELACIONADOS CON «ACUARTAR»
Descubre el uso de
acuartar en la siguiente selección bibliográfica. Libros relacionados con
acuartar y pequeños extractos de los mismos para contextualizar su uso en la literatura.
1
Palabras y cosas de Libardón: y Léxico de la cestería popular
de acuartar a la rabera de Libardón, y cuarta a la pareja que se engancha de
ayuda en las cuestas abajo. Rabera es 'zaga' en otras zonas (Acevedo, Alcalde
del Río, Lamano, Ebeling) ". Acuartiar es conocido de VlGóN (cuarta: 'yunta que
se ...
Alonso Zamora Vicente, 1997
Si la carga ye mui pesada pue añadise otra pareya, la cuarta o gabita, per
delantre p'acuartar, agabitar o aidar a tirar. La cadena o correa que va del xugu a
la cuarta llámase tirante (Rbl). El pozón del carru ta provistu d'un palu que lu ...
acostaciar: unviar acostinar: falar[r.p.: con] acostumar: falar [r.p.: a, en] acotar:
atopar acoxar: antroxar acoyer: coyer actuar: ruar acuartar: suañar acubixar:
baxar acudir: apurrir acuriosar: atopar acuruxar: baxar acusar: talar acutar: talar ...
Academia de la Llingua Asturiana, 2005
argayada Argayu grande. argayaderu Sitio que argaya o puede argayar.
argayosu Terreno propio de argayos. Con tendencia a argayar. argollones
Argollas de hierro del moil. (V. fig. 14.) argolla de acuartar (V. fig. 15.) Argolla de
hierro en la ...
María Josefa Canellada, 1944
Los pinares tán acomunaos. acuartar: Dar de cuartas, enganchar una yunta para
ayudar a otra que se halla en apuros o con dificultades para subir una pendiente
. Veno a acuartame con los bueis. acuMar: Poner en el seno a una criatura.
Jesús Maire Bobes, Academia de la Lengua Asturiana (Oviedo), 1997
6
La conjugación de verbos en español y su morfología: ...
actitar .......................... 62 reg. 62 reg. activar ......................... actualizar ......................
.. 424 actuar ........................ 188[8] acuadrillar ..................62 reg. acuantiar ................
......... 256 acuartar.......................62 reg. acuartelar....................62 reg. acuartillar ...
Francisco J. Carreras Riudavets, 2010
7
Vocabulariu de Palacios del Sil
Agora tai falta acribare bien. acuartar(e) /akuaRtáR/: v. Poner una parexa más al
carru pa tirar con más fuercia. Pa xubire La Cuesta la Canalona hai qu'acuartare.
acubilase /akUblláse/: v. 1. Metese los gochos na cubil. Los gochos acu- ...
Roberto Gónzalez-Quevedo Gónzalez, Academia de la Lengua Asturiana (Oviedo), 2002
8
Vocabulariu de Cangas del Narcea
Jesús Feito Calzón Academia de la Llingua Asturiana. acuartar: Cargar (con una
responsabilidá que nun se quier). ¡A ver quién ¿cuarta con ello! acuruxar:
Agachar, poner na posición de la curuxa. Vea acurúxate aiquí. acutir: Echar en
cara ...
Jesús Feito Calzón, Academia de la Llingua Asturiana, 2000
9
El habla de Somiedo (Occidente de Asturias)
Gabita "yunta de encuarte", "cadena para acuartar"; gabitu "palo en forma de
gancho para distintos usos". Fusa "huso con tortera"; fusu "huso". Manga "
colador para el café"; mangu "mango de las herramientas". Mamona "biberón", "
chupete ...
Ana María Cano González, 2009
10
Los carros en la agricultura de Castilla y León: técnica, ...
Esquema y partes del carro chillón: 1.- Pino. 2.- Argolla para acuartar. 3.- Pezón
o pozón. 4.- Muesca. 5.- Horcón o tarrancha. 6.- Tadonjos o estadullos. 7.-
Adrarías. 8.- Pértiga o cheda. 9.- y 10.- Treitoira. 11.- Apillidoiro. 12.- Barras o
cadeas.
José Luis Alonso Ponga, 1994